Archief
De geboortedatum van het huidige Theater Achterom is, strikt genomen, 3 januari 1979, toen de amateurtoneelvereniging "De Oraingers" werd opgericht. Via een tussenstop als SIOP kreeg de vereniging in 1995 zijn huidige naam. Voor een meer uitgebreide beschrijving van deze historie verwijzen wij u graag naar de pagina 'geschiedenis' op deze site.
Op deze pagina vindt u een zo volledig mogelijk overzicht van de producties die Achterom in zijn productieve bestaan heeft verzorgd. Uw speciale aandacht voor het jaar 2012, waarin Achterom met 'Midzomernachtsdroom' de BN De Stem Toneelprijs in de wacht sleepte.
Als er van een productie nog een recensie voorhanden was in het archief is deze ook toegevoegd.
Alle voorstellingen op een rijtje
2023 | Verre Vrienden
1, 2 en 3 juni, Podium Bloos, Breda
Tekst: Alan Ayckbourne
Regie: Merja de Jong
Spel: Tanja Slootmans, Monique Dragt, Andrea Stahle, Jeroen Venneman, Herman Borra, René Verdiesen.
Een groep vrienden is bijeen in afwachting van de komst van Arthur, een jeugdvriend. Ze hebben hem al een jaar of drie niet meer gezien en in die tussentijd is zijn vriendin door verdrinking om het leven gekomen. Suzanne, de gastvrouw, heeft hem uitgenodigd in de volle overtuiging dat hij wel wat steun van zijn oude vrienden kan gebruiken. Die blijken zelf echter ook allemaal met nogal wat problemen te kampen, die door de komst van hun oude jeugdvriend genadeloos worden blootgelegd.
Dat klinkt allemaal bijzonder tragisch maar gelukkig valt er, zoals altijd bij Ayckbourne, ook genoeg te lachen. Al is het vaak door de tranen heen.
2022 | De Kersentuin
19, 20 en 21 mei, Mariendal, Breda
Tekst: Anton Tsjechov
Bewerking: René Verdiesen
Regie: Merja de Jong
Spel: Tanja Slootmans, Monique Dragt, Andrea Stahle, Jeroen Venneman, Herman Borra, Wim Elbers, Leon de Kok, René Verdiesen.
De Kersentuin vertelt het verhaal van Sonja die na een verblijf van vijf
jaar in de Verenigde Staten besluit terug te keren naar haar landhuis
in Nederland. Ze is haar geboorteland min of meer ontvlucht na
de verdrinkingsdood van haar dochtertje. In het buitenland heeft
ze haar volledige fortuin erdoor gedraaid onder invloed van een
onbetrouwbare minnaar. Als ze thuis komt, krijgt ze te horen dat het
landgoed, inclusief de aangrenzende kersenboomgaard, moet worden
verkocht om de schulden te betalen.
2021 | InZoomen
On line voorstelling, 17 oktober
Tekst: René Verdiesen
Regie: Merja de Jong
Spel: Tanja Slootmans, Jeroen Venneman, Monique Dragt, Andrea Stahle, Wim Elbers, René Verdiesen
Zoals veel andere theatergezelschappen zocht Achterom tijdens de Covid Lockdowns naar mogelijkheden om toch te kunnen spelen en op te kunnen treden. Zo kwam het te gebeuren dat er een toneelstuk ontstond, speciaal geschreven om online te worden opgevoerd. We zijn getuige van een Zoom meeting waarin wordt overlegd over een cadeau voor de 40 jarige bruiloft van de schoonouders van Brigitte. Tijdens de 'vergadering' komen er een paar zorgvuldig bewaarde familiegeheimen aan het licht. Het onverwachte inloggen van een niet genode gaste maakt de boel er bepaald niet beter op.
Hiernaast (of hieronder) ziet u een fragment van deze bijzondere productie.
2019 | Het bezoek
14 november, Theaterfestival Breda, Podium Bloos
Tekst: Clem du Four
Regie: Carmen Tatzreiter
Spel:: Herman Borra, Jeroen Venneman, Tanja Slootmans, Monique Dragt, Toon de Zwart.
Bieber en Mabel krijgen bezoek van Rose en Julian. Niets bijzonders, op het eerste gezicht. Maar… waar hebben ze het eigenlijk over? Waarom krijgen ze steeds maar niets te drinken? Waarom wordt er alleen maar blikvoer geserveerd? En wie is toch die Peter die steeds voor de deur staat?
2019 | Wij betalen niets!
13, 14 en 15 juni, De Nieuwe Veste, Breda
Tekst: Dario Fo
Vertaling: Frans Roth | Bewerking: Merja de Groot
Regie: Merja de Jong
Spel: Tanja Slootmans, Monique Dragt, Yvette Taal, Mireille van den Doel, Jeroen Venneman, Annemiek Lambregts, Toon de Zwart, Herman Borra.
Italie, zomer 1974. Het communisme tiert welig maar voor ‘de kleine man’ wordt weinig tot niets gedaan. Wanneer de plaatselijk supermarkt tot de zoveelste prijsstijging besluit, is de maat vol en komen de huisvrouwen in opstand. Ze pakken wat ze pakken kunnen, zonder te betalen. Ook Antonia slaat haar slag: met haar armen vol boodschappen komt ze thuis, geholpen door haar vriendin Margharita. Maar haar man gelooft nog heilig in het bevoegd gezag, dus als die plotseling thuiskomt, zien de dames zich gedwongen te improviseren.
2018 | De wind in je rug
25 november, Theaterfestival Breda, Podium Bloos
Tekst en regie: Simone de Kuyper
Spel: Tessie Korsmit, Yvette Taal, Linda Wijnstroom-de Quartel, René Verdiesen, Tanja Slootmans. Toon de Zwart, Monique Dragt, Mireille van den Doel, Jeroen Venneman.
Marieke heeft een hoop (imaginaire) vriendjes van wie ze afscheid moet nemen, omdat ze er eigenlijk te groot voor is. Dat weet Marieke zelf ook heus wel. Maar dat betekent nog niet dat het zo gemakkelijk is, allemaal...
2018 | Hoe echt is echt echt?
12, 13 en 14 april, Podium Bloos, Breda
Tekst: Judith Herzberg
Regie: Karlijn Vlug
Spel: Tessie Korsmit, Yvette Taal, Linda Wijnstroom-de Quartel, René Verdiesen, Tanja Slootmans. Toon de Zwart, Monique Dragt, Mireille van den Doel, Jeroen Venneman, Leon de Kok, Marian Dillisse.
In de emotionele leemtes voorzien. Dat is wat Piet wil. Hij verhuurt zijn acteurs aan iedereen die iemand nodig heeft. Zoek je een familie om je feestje wat voller te laten lijken? Of wil je de verkoop van je huis stimuleren met meerdere gegadigden? Of zoek je een inbreker die je van je angst voor inbrekers af helpt? Piet heeft acteurs in alle soorten en maten.
2017 | Ik ben jarig
18 november, Theaterfestival Breda, Podium Bloos
Regie: Anneke van den Heuvel
Spel: Jeroen Venneman, Mireille van den Doel, Tanja Slootmans, Yvette Taal, Karin Beijer, Leon de Kok en René Verdiesen.
Er is er één jarig, hoera, hoera. Maar is hier wel sprake van een feestje? Er zijn gasten, er is koffie en gebak, maar echt feestelijk wil het maar niet worden. Spelen we maar een rol, in gezelschap? Wat gebeurt er als we ons echte gezicht tonen; als we niet meer willen zijn wie andere mensen denken dat we zijn?
2016 | Geboorte van een held
4 november, Theaterfestival Breda, Podium Bloos
Tekst en regie: Natascha Leenstra
Spel: Leon de Kok, Jeroen Venneman, René Verdiesen, Tanja Slootmans, Karin Beijer.
Je angsten overwinnen of het ondenkbare doen, maakt dat je tot een held? Vijf helden in opleiding ontdekken hun ware ik. Want een held wordt niet bij toeval geboren, maar gemaakt door de omstandigheden.
2016 | De Verschrikkelijke Moeder
16, 17 en 18 september, Podium Bloos, Breda
Tekst: Alex van Warmerdam
Regie: Anouk van den Berg
Spel: Leon de Kok, Toon de Zwart, René Verdiesen, Jeroen Venneman, Tanja Slootmans, Marian Dillisse, Eveline Rentmeester, Mady Omers, Kim-Ly Engel.
Sigrid woont met haar zuster en haar beide broers nog in het ouderlijk huis, het huis waar zij allen geboren zijn en waar zij, als het aan hen ligt, ook zullen sterven. Ook haar beide dochters wonen nog thuis. De gezinsleden zijn tot elkaar veroordeeld: ze komen de deur nauwelijks uit, al zouden ze dat eigenlijk wel willen.
De personages in het stuk houden vooral heel veel van zichzelf en gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Wie te kennen geeft zich aan het dwingende regime te zullen onttrekken, moet de vreselijke consequenties aanvaarden...
2015 | Scènes uit een huwelijk
23 oktober, Theaterfestival Breda, Chassé Theater
Tekst: Ingmar Bergman
Bewerking en regie: Anouk van den Berg.
Spel: Simone Leijten, Chantal de Bruijn, Karin Beijer, Tanja Slootmans, Toon de Zwart, René Verdiesen.
Scènes uit een huwelijk is de titel van de succesfilm van Ingmar Bergman, later bewerkt tot theatervoorstelling. Bergman vertelt het verhaal van Johan en Marianne, die door iedereen worden beschouwd als een 'bijna ideaal echtpaar'. Achter die façade worden langzamerhand wat oneffenheden zichtbaar. Uiteindelijk blijkt Johan er een verhouding op na te houden met een veel jongere vrouw. Een pijnlijke scheiding is het gevolg. Als Johan en Marianne, beiden inmiddels hertrouwd, elkaar tien jaar later weer ontmoeten, blijken ze niet meer met maar zeker ook niet zonder elkaar te kunnen leven.
2015 | Momenten van Geluk
10, 11 en 12 april, Vestzaktheater 'De Grott', Breda
Tekst: Alan Ayckbourn
Regie: Leander Zimmerman
Spel: Tanja Slootmans, Toon de Zwart, Simone Leijten, Leon de Kok, Chantal de Bruijn, René Verdiesen, Yvette van Groenendael, Karin Beijer.
De familie Schaafma dineert of luncht met enige regelmaat in het restaurant van Ernesto Calvinu. Zo ook vanavond: moeder Laura viert er haar verjaardag met haar man, haar beide zoons en hun partners. De oudste zoon is er voor het eerst sinds hun huwelijkscrisis weer samen met zijn echtgenote en de jongste zoon komt zijn nieuwe vriendin voorstellen. In flash backs èn flash forwards zijn we vervolgens, steeds in hetzelfde restaurant, getuige van de opkomst en de ondergang van een relatie.
'Momenten van Geluk' gaat over relaties en dus over de liefde. Over het nieuwe en opwindende van de liefde. Maar ook over het zo maar voor lief nemen van de liefde. En uiteindelijk over het menselijk onvermogen tot ware liefde. Als een voortdurende toestand van geluk voor niemand is weggelegd, lijkt Ayckbourn te willen zeggen, dan moeten we het maar doen met momenten. Momenten van geluk.
2014 | Meester
31 oktober, Theaterfestival Breda op locatie Rooipannen
Tekst en regie: Michelle van Daalhoff
Spel: Simone Leijten, Yvette van Groenendael, Karin Beijer, Tanja Slootmans, Toon de Zwart, Leon de Kok, René Verdiesen
Een tikje ongewoon: een meester die zijn leerlingen aanmoedigt om eens een keer opstandig te zijn, brutaal, zijn gezag te ondermijnen. Dan komt er een nieuwe leerling in de klas. Hij wordt gebracht door zijn moeder. De meester is van slag en de verhoudingen zijn verstoord
2014 | Go Beckett Go!!
16, 17 en 23 mei, Podium Bloos, Breda
Tekst en regie: Michelle van Daalhoff
Spel: Simone Leijten, Marian Dillisse, Yvette van Groenendael, Karin Beijer, Tanja Slootmans, Toon de Zwart, Marco Schuurmans, Leon de Kok, Wessel Ouwerling, René Verdiesen
Kostuums: Helmie Segboer (T-shirts: Lennie Segboer)
Amateur toneelvereniging 'Beste Beentje Voor', komt voor het eerst bijeen om te vergaderen voor de volgende Grote Productie. Er heerst een beetje een gespannen sfeer omdat de vereniging gaat kennismaken met de nieuwe regisseur: Jozef Bartels. Beppie, die het gezelschap al tien jaar regisseert, heeft behoefte aan een rustpauze.
De leescommissie is er al uit: het wordt 'Heibel in de kapsalon', een komedie met een homoseksuele kapper in de hoofdrol. Beste Beentje Voor speelt immers altijd stukken die 'voor te lachen' zijn. Maar Jozef heeft andere plannen met de vereniging: een klassiek stuk van Samuel Beckett. Dat is pas een uitdaging...
'Go, Beckett, go!' wil een ode zijn aan het amateurtheater. Theater Achterom gunt de toeschouwer een kijkje achter de schermen en zoekt daarbij een antwoord op de vraag in hoeverre we krampachtig vasthouden aan de rol die we altijd al spelen.
2013 | Moederschoot
26 oktober, Theaterfestival Breda, Podium Bloos.
Tekst en regie: Michelle van Daalhof
Spel: Simone Leijten, Yvette van Groenendael, Karin Beijer, Tanja Slootmans, Toon de Zwart, Marco Schuurmans, Leon de Kok, René Verdiesen.
Moederschoot werd (in nauwe samenwerking met de spelers van Achterom) speciaal voor het Theaterfestival Breda 2013 geschreven door Michelle van Daalhoff. Onder leiding van Michelle had de vereniging in 2012 de BN De Stem toneelprijs gewonnen voor de voorstelling Midzomernachtsdroom.
Acht mensen komen bijeen, nadat moeder op is genomen in een verzorgingstehuis, om wat overgebleven spullen / huisraad te verdelen. Dat gaat niet zonder slag of stoot. De zoons en dochters voelen zich duidelijk niet erg op hun gemak tijdens deze gedwongen reünie. Veel contact hebben ze niet met elkaar onderhouden, nadat ze het ouderlijk huis hebben verlaten en oud zeer blijkt wel degelijk nog steeds pijn te doen.
2013 | Café 't Eijnde
23, 24, 25 en 26 mei, Café Boerke Verschuren, Breda
Tekst: Christine Geense
Regie: Jochem Nooyen
Spel: Toon de Zwart, Simone Leijten, Leon de Kok, Marco Schuurmans, Karin Beijer, René Verdiesen, Yvette van Groenendael, Tanja Slootmans.
In Café ’t Eijnde, een buurtcafé als alle andere, zijn enkele stamgasten bijeengekomen. Het is hun laatste avond. De aarde staat op het punt in aanvaring te komen met een meteoriet. Anne-Miek heeft, letterlijk op het laatste moment, besloten haar gezin te verlaten voor haar minnaar Johan. Johan, die normaal gesproken alles wel best vindt, begint nu te twijfelen aan zijn leven. Dankzij de apocalyps ontspringen Suzan en Lena ieder een eigen dans. Michael klampt zich als altijd vast aan elk stukje grip dat hij vindt. Thomas is gevlucht, vooral voor zichzelf. En Theo... Theo blijft gewoon Theo de kroegbaas, wat er ook gebeurt.
Christine Geense schreef voor Theater Achterom een stuk over omgaan met het onverdraaglijke. Acht mensen op zoek naar het antwoord op de vraag: ‘Wat doe je, als niets er meer toe doet?’
2012 | Apenbrood
25 oktober, Theaterfestival Breda, Podium Bloos
Tekst: Sander de Kramer en Jochem Nooyen (geïnspireerd op een waar gebeurd verhaal uit het boek 'Van miljonair tot krantenjongen' van Sander de Kramer (hoofdredacteur van De Straatkrant).)
Regie: Jochem Nooyen
Spel: Tanja Slootmans, Simone Leijten, Yvette van Groenendael, Karin Beijer, Marco Schuurmans, Leon de Kok en René Verdiesen
"Kampbewoners verraaien elkaar niet". Nadat Jantine haar vader heeft aangegeven bij de politie willen de andere kampbewoners nu alles uit de doeken doen. Voor hun caravan en vanachter hun grote snorren en pullen bier vertellen zij het verhaal van Jantine van Vliet: een meisje dat geen meisje mocht zijn en het enige Nederlandse meisje dat op haar zeventiende een oproep voor militaire dienst ontving.
2012 | Midzomernachtsdroom
11, 12 en 13 mei, De Nieuwe Veste, Breda
Tekst: William Shakespeare
Bewerking en regie: Michelle van Daalhoff
Spel: Toon de Zwart, Simone Leijten, Leon de Kok, Marco Schuurmans, Karin Beijer, René Verdiesen, Yvette van Groenendael, Tanja Slootmans, Wessel Ouwerling
Dini is verliefd op Herman. Maar Herman is op Gerda. En Gerda is op Leo. Gelukkig is Leo ook op Gerda, maar die verbintenis krijgt niet de zegen van Theo, de vader van Gerda. Die ziet liever dat ze met Herman trouwt. Hij gaat met pensioen en wil graag dat Herman zijn bedrijf overneemt: een groot hotel, midden in het bos. Oberon is een elfenkonining. Hij is boos op Theo omdat die een groot hotel midden in zijn bos heeft neergezet. En hij is ook boos op zijn vrouw, Titania. Hij geeft zijn page, Puck, de opdracht om wat toverwater in de ogen van de slapende Titania te druppelen, zodat ze verliefd wordt op het eerste levende wezen dat ze ziet, als ze wakker wordt. En als hij toch bezig is: meteen ook in de ogen van Herman, daar kan Dini dan van profiteren.Tussen deze bedrijven door zijn we getuige van de repetities van Kees en Carola, ‘Hotel Security’, voor een feestelijk programma ter gelegenheid van het afscheid van Theo.
De Midzomernachtsdroom ontwikkelt zich al snel tot een uit de hand gelopen feest: Puck vergist zich en als Oberon die vergissing rechtzet, maakt hij de boel alleen maar erger: niemand weet meer van wie hij houdt en van wie hij niet meer houdt en wie er nu eigenlijk van hem houdt of niet meer. De mens wordt een ezel, immers: ezels zijn we allemaal, in de liefde, als het erop aankomt. De droom verandert in een nachtmerrie maar gelukkig wel weer terug in een droom als alles tenslotte weer goed komt.
2011 Meiskes en jongens
1, 2 en 3 juli, Chassé Theater, Breda
Tekst: Arne Sierens
Regie: Jochem Nooyen
Spel: Leon de Kok, Karin Beijer, Leo Landa, Marco Schuurmans, Simone Leijten, Tanja Slootmans, Yvette van Groenendael, Marian Dillisse, René Verdiesen.
Meiskes en jongens speelt zich af in de villatuin van de steenrijke kousenfabrikant Philip De Clerq, zijn vrouw Tilly en hun twee zonen, Gregory en Anthony. Hun luie leven lijkt te bestaan uit zorgeloos barbecuen, zwemmen en het doen van bosspelletjes. Wie verder kijkt ziet dat de familie in staat van ontbinding verkeert: Philip zit in een midlife crisis, Tilly heeft permanent de koffers klaar staan, Gregory is een onhandelbare bruut geworden en Anthony een in zichzelf gekeerde, onvolwassen jongen.
Het is hartje zomer, de twee jongens zitten samen met een vriendin in de tuin te studeren voor hun hertentamens. Plotseling krijgen ze bezoek van twee meiskes, die zichzelf op het landgoed uitnodigen voor een zwempartij. Deze twee meiskes zullen de vlammen in de familiebarbecue weer stevig laten branden. Al spoedig ontspoort het gezin volledig: absurde bekentenissen en surrealistische wendingen volgen elkaar in rap tempo op en alle familietrauma’s komen tot explosie.
‘Meiskes en Jongens’ is een soms komisch en ontroerend maar vaker beklemmend en bitter sprookje over liefde en familie.
2010 | Abseilen
28, 29 en 30 mei, Podium Bloos, Breda
Tekst: Arie de Rooij
Regie: Chantal Bijderwieden
Spel: Karin Beijer, Marian Dillisse, Simone Leijten. Tanja Slootmans, Yvette Groenendael. Cees van Gils, René Verdiesen, Leo Landa
Theater Achterom heeft zo langzamerhand een traditie opgebouwd in het spelen van stukken met een lichte toon die 'ook nog ergens over gaan'. 'Abseilen' paste perfect in die traditie.
Het stuk vertelt het verhaal van drie vrouwen - al vijfendertig jaar vriendinnen - die met hun twee dochters een week in de Ardennen op vakantie zijn, nadat één van hen een half jaar geleden weduwe is geworden. Als er plotseling een abseiler in de tuin valt, is het met de voorgenomen rust gedaan. De komst van deze vreemdeling zet een reeks gebeurtenissen in gang die de hechte vriendschap en soms wat benauwende familieband ernstig op de proef stelt. Een jarenlang verborgen geheim dreigt aan het licht te komen. Abseilen gaat over vertrouwen en verraad, over liefde en hoop, over zorg en onbezorgdheid, over lef en lafheid. Een menselijk verhaal met een verbijsterend mooie afloop.
2009 | De dame uit de provincie
17, 18 en 19 april, De Nieuwe Veste, Breda
Tekst: Edward Albee
Regie: Jochem Nooyen
Spel: Leo Landa, Yvette Groenendael, Marcel van Wijk, Marian Dillisse, René Verdiesen, Simone Leijten, Tanja Slootmans, Cees van Gils
Jo en haar man ontvangen vrienden voor een gezellig avondje. Ze spelen het spelletje ‘Wie ben ik?’ waarbij ze zich vooral ten koste van elkaar amuseren. Jo is ernstig ziek is en stervende. Dat onderwerp wordt door iedereen zoveel mogelijk vermeden, maar niet door Jo zelf. Aan het einde van het eerste bedrijf, als de alsmaar toenemende spanning de gasten inmiddels het huis uit heeft gedreven, draagt Sam zijn vrouw naar bed. Zodra het toneel leeg is, verschijnt er een mysterieus duo op het toneel dat zich installeert voor de nacht en in het tweede bedrijf een eigenaardige rol blijkt te gaan spelen in de levens van Sam, Jo en hun vrienden.
2008 | Zinkzalf
4, 5 en 6 april, Podium Bloos, Breda
Tekst: Frank Houtappels
Regie: Claudia Maser
Spel: Simone Leijten, Leo Landa, Marian Dillisse, Toon de Zwart. André van Straaten, René Verdiesen, Tanja Slootmans, Anouk van der Does, Yvette Morris, Susan van Loenen, Chantal Schmidt
Theater Achterom bewerkte (met toestemming!) het stuk ‘Sterrentrek’ dat Frank Houtappels in 1995 schreef voor zijn mede-studenten aan de Toneelschool in Amsterdam. Zinkzalf is een tragikomedie over gewone mensen in een gewone wereld met gewone dromen. In zeventien scènes wordt gezapt tussen drie uiteenlopende situaties: een jong echtpaar dat op het punt staat een kind te krijgen, drie zangeressen in een achtergrondkoortje en een homopaar waarvan er één seropositief is. Allemaal verschillende mensen, op hun eigen manier op zoek naar een beetje geluk. Hoe doe je dat in een tijd waarin alles mogelijk lijkt?
In deze zap-soap wordt het geluk hardhandig ingehaald door de werkelijkheid en worden grote dromen vertrapt door een paard, verknald door de Jody Singers, verstoord door het verlangen naar absolute stilte, doorkruist door de lust naar ultieme sex of verziekt door de angst voor een grote pukkel op de verkeerde knie. Aan het leven houd je blijkbaar schrale plekken over. De remedie? Smeer er maar wat zinkzalf op.
2007 | Tien kleine negertjes
4, 5 en 6 mei, Chassé Theater, Breda
Tekst: Agatha Christie
Regie: Niels Maljers
Spel: Toon de Zwart, Marian Dillisse, Susan van Loenen, Aris Verschuren, Chantal Schmidt, Marcel van Wijk, André van Straaten, Yvette Morris, Simone Leijten, Anouk van der Does, Tanja Slootmans, Rina Looyen
'Tien Kleine Negertjes' speelt in een groot landhuis op een onbewoond eiland. De heer Manth, een excentrieke rijkaard, heeft daar een aantal mensen uitgenodigd voor een onbezorgd weekendje genieten. Maar al snel blijkt dat de gastheer niet komt opdagen en heel andere plannen heeft met zijn gasten. De luxueuze vakantie ontaardt in een nachtmerrie waaruit niemand lijkt te kunnen ontsnappen…
2006 | Rouw past Elektra
7, 8 en 9 april, 2006, De Nieuwe Veste Breda
Tekst: Eugene O Neill
Regie: Olga Hartman
Spel: Cees van Gils, Chantal Bijderwieden, Claudia Maser, Marcel van Wijk, André van Straaten, Simone Leijten, René Verdiesen, Toon de Zwart, Marian Dillisse, Rina Looyen, Susan van Loenen, Marc ten Hoor.
Theater Achterom speelde ‘Rouw past Elektra’ van Eugene O’Neill in een eigentijdse bewerking. Plaats en tijd zijn in deze bewerking niet zo van belang. Er is sprake van een oorlog. Christine Mannon vermoordt haar man die terugkeert uit die oorlog. Ze is verliefd op kapitein Adam Brant en wil met hem de ijzige kou van haar huwelijk ontvluchten. Haar dochter Lavinia is ziekelijk jaloers. Ze adoreert haar vader en bestrijdt als een moderne Elektra haar overspelige moeder. De dood van haar vader moet worden gewroken. Haar broer Orin die van jongs af aan intieme banden met zijn moeder onderhield, is partner in crime. Hij drijft zijn moeder tot zelfmoord. Maar die daad is geen bevrijding. De doden blijven hem achtervolgen en tenslotte maakt ook hij een einde aan zijn leven. Lavinia blijft alleen achter in het hermetisch vergrendelde herenhuis, alleen met haar doden.
2005 | Het Noorderkwartier
27 en 28 mei, De Nieuwe Veste, Breda
Tekst: Alex van Warmerdam
Regie: Claudia Maser
Spel: André van Straaten, Marcel van Wijk, Marian Dillisse, René Verdiesen, Dimitri Dirkzwager, Maria van den Broek, Yvette Morris, Aris Verschuren, Yvette Morris, Rina Looyen, Cees van Gils, Saskia van den Beemt.
Faas is ergens tussen de drieënveertig en negenenveertig jaar oud. Van Kloos en Martha, zijn ouders, mag hij de deur niet uit. En een boek lezen mag hij ook niet. Ja, de gebruiksaanwijzing van de wasmachine. Maar die heeft-ie al uit. Voor zijn verjaardag krijgt hij een woordenboek. Wel jammer dat daarin alle woorden zijn doorgestreept. Behalve ouderplicht, ouderliefde en ouderavond. Kloos en Martha vinden niet dat ze hun zoon in zijn ontwikkeling belemmeren. Immers: hoe kan je verlangen naar iets dat je niet kent? Faas wil schilder worden. Kunstschilder.
Gek genoeg hoeft Faas helemaal niet naar buiten, om toch mensen te ontmoeten: een kabouter met een recept om boeken te schrijven, vier sprekende kleuren, een vrouw die een afspraak heeft met een paard. Maar hij gaat vooral in discussie met Paard, Put en Muis, drie arbeiders die met mokers op holle vaten slaan. Die hebben zo hun eigen ideeën over kunst. En over intellectuelen.
“Noorderkwartier” van Theater Achterom gaat over Holland op zijn smalst: doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Ga maar niet de deur uit, want daar dreigt de boze buitenwereld. Lees maar geen boeken, want daar krijg je maar ideeën van. En laat je vooral niet in met kunstenaars. Die brengen hoogstens wat troost.
2004 | Gestrand
21, 22, 23 mei 2004 - 'De Grott' - Breda
Tekst: Hervé
Regie: Claudia Maser
Spel: Simone Leijten, André van Straaten, Marian Dillisse, Cees van Gils, Lieke Bakker, Aris Verschuren, Toon de Zwart.
De auteurs zelf omschrijven hun product als een ‘blij treurspel’, maar voelden ook wel wat voor ‘tragisch blijspel’. Vijf mensen zien zich gedwongen de nacht door te brengen in een wat verlopen Schots hotelletje, omdat hun terugvlucht naar Nederland is afgelast. Daar worden zij opgevangen door een Nederlandse hoteleigenaar, die jaren geleden zijn heil in Schotland heeft gezocht. Al snel blijkt dat alle personages niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk ‘gestrand’ zijn: zij kunnen, willen of mogen niet verder met hun partner.
Zijn de reizigers werkelijk allemaal vreemden voor elkaar? Sluimerende conflicten komen aan de oppervlakte. Nieuwe conflicten worden geboren.Vergeven blijkt moeilijker dan vergeten. De drank vloeit rijkelijk en de remmingen vallen weg. Relaties stranden en nieuwe ontstaan. Of juist niet?
‘Gestrand’ gaat vooral over het (on)vermogen van mensen om relaties aan te gaan en in stand te houden. Het legt op pijnlijke en soms komische wijze bloot hoe wij worstelen, boven komen en vervolgens onszelf weer diep in de modder drukken. Kortom: een feest van herkenning!
2003 | Prettige Feestdagen
19, 20 en 21 december, 'De Grott' - Breda
Tekst: Alan Ayckbourn
Regie: Chantal Bijderwieden
Spel: Aris Verschuren, Saskia van den Beemt, Sascha Vissers, Toon de Zwart, Marcel van Wijk, Claudia Maser, Michiel Zuiderduin, Ellen Meijers. René Verdiesen, Mats en Kaat.
Biggetjes: Maurice,
Robert en Belinda Bunder brengen met kinderen en gasten de kerstdagen door in hun buitenverblijf. Tot de gasten behoren Fleur, de licht alcoholistische zus van Robert en haar man Bernard, een mislukte arts en fanatiek amateur poppenkastspeler. Eddie, de boezemvriend en voormalig zakenpartner van Robert, en zijn vrouw en kinderen zijn ook uitgenodigd. Eveneens aanwezig: de bij het echtpaar inwonende oom Harko, een gepensioneerde bewakingsman, en Maria, de zuster van de vrouw des huizes, die maar niet aan de man kan komen. Er sluimert wat onvrede, er spelen wat kleine conflicten, al dan niet in de relationele sfeer, er is wat afgunst, maar niet meer dan binnen een doorsnee familie die zich ‘gedwongen’ ziet gezellig met elkaar de kerstdagen door te brengen. Dan arriveert, op kerstavond, Paul, een alleenstaande schrijver, uitgenodigd door Maria, die een oogje op hem heeft. Vanaf dat moment nemen de gebeurtenissen een onverwachte en dramatische wending…
2003 | Leedvermaak
20, 21 en 22 juni, Chassé Theater Breda
Tekst: Judith Herzberg
Regie: Chantal Bijderwieden
Spel: Simone Leijten, René Verdiesen, Claudia Maser, Aris Verschuren, Toon de Zwart, Maria van den Broek, Marianne Dillisse, Yvette Morris, Cees van Gils, Marcel van Wijk, André van Straaten, Sascha Vissers, Brechje de Zwart
Leedvermaak bestaat uit maar liefst negentig (90!) scènes. Elke scène is een gesprek, of een gedeelte van een gesprek tijdens een bruiloftsreceptie. De toeschouwer waant zich een gast op een bruiloftsreceptie. Wat we zien (en horen) zijn in veel gevallen geen gesprekken, maar flarden van gesprekken. Personages verschijnen midden in een gesprek op het toneel en verdwijnen om een aantal scènes later weer te verschijnen in een ander gesprek.
Leedvermaak gaat dan ook over heel veel dingen tegelijk. Allereerst vooral over de (on)mogelijkheid van het onderhouden van een relatie. Voor de bruid is het haar derde huwelijk, voor de bruidegom zijn tweede. De ex-partners van beiden zijn uitgenodigd op het feest. Het bruidspaar, zo wordt gesuggereerd, zal nog diezelfde dag weer uit elkaar gaan. De ouders van de bruid staan op het punt te scheiden.
Daarnaast (of liever: daaronder) wordt nog een verhaal verteld. Het verhaal van de verschrikkingen waar het merendeel van de Joodse personages aan is blootgesteld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Niemand is ongeschonden uit die strijd gekomen en al hun gedragingen nu worden nog steeds bepaald door de ervaringen van toen.
Voor de belangrijkste betrokkenen zal de receptie dan ook uiteindelijk rampzalig eindigen.
Opdracht regisseur: Ik draag mijn regie aan mijn vader op, Karel Bijderwieden. En in gedachten aan mijn overgrootouders Kalman Polak en Betje Stofkooper, omgekomen op 3 december 1942, in Auschwitz - Polen
2002 | De getatoeëerde roos
7, 8 en 9 juni, Chassé Theater Breda
Tekst: Tennessee Williams
Regie: Chantal Bijderwieden
Spel: Simone Leijten, Maria van den Broek, Michiel Zuiderduin, Toon de Zwart, Yvette Morris, René Verdiesen, André van Straaten, Saskia van den Beemd, Marcel van Wijk, Aris Verschuren. Marian Dillisse, Lieke Vriends, Sascha Vissers
Siciliaanse emigranten in een klein dorpje in het zuiden van de Verenigde Staten, een zinderende hitte, armoede, geloven in de droom van Amerika, hopen op een beter leven. Iedereen in het dorp komt voor zichzelf op in deze situatie, maar toch is de gemeenschap onderling hecht met elkaar verbonden. Zo ook Serafina Delle Rose en haar dochter Rosa. Rosario, de man van Serafina, is chauffeur op een bananentruck, maar hij leidt een dubbelleven. Dan verongelukt Rosario, de liefde van haar leven, en stukje bij beetje komt een gruwelijke waarheid boven drijven. Serafina houdt zich vast aan haar dode liefde en blijft geloven in haar droom. Dan toont de gemeenschap haar een spiegel en moet ze aanschouwen waar ze jaren haar ogen voor gesloten heeft. Het is een realiteit geworden die ze niet meer kan ontlopen.
In "De Getatoueerde Roos" wordt een gepassioneerd spel gespeeld van macht en onmacht, hoop en verlangen, droom en werkelijkheid. De personages ervaren wat het is om wakker te worden in een gemeenschap waar wat eens echt leek niet langer waar blijkt te zijn.
2001 | De Vossejacht
19, 20 en 21 oktober, Chassé Theater Breda
Tekst: Hugo Claus
Regie: Piet Lambrechts Eindregie: Chantal Bijderwieden
Spel: Aris Verschuren, Claudia Maser, Marian Dillisse, Simone Leijten, Toon de Zwart, René Verdiesen, Marcel van Wijk, Saskia van den Beemd, Michiel Zuiderduin, Cees van Gils, Yvette Morris, Lieke Vriends
Volpone, een rijke Venetiër, tart het lot. Hij speelt een gevaarlijk spel met zijn vrienden om te zien hoever ze werkeljjk durven te gaan. Hij rekent echter niet op het onverwachte...
Hoe ver durf je te gaan om te krijgen wat je eigenlijk het allerliefste wilt? Dit is een vraag die de personages in 'De Vossejacht' zich keer op keer stellen. Macht, aanzien, geld. geveinsde ijdelheid, goedkope lust of oprechte liefde... voor elk personage gelden andere normen, maar wie is bereid om zijn ziel aan de duivel te verkopen om dat te krijgen wat hij het allerliefste wil?
Volpone, de rijke Levantijn, speelt zijn spel met iedereen; drie 'vrienden' hebben een eigen belang om in het gevlij van Volpone te komen: de mooie Celia, een parel die niet zo glimt als ze haar ware aard laat zien; Mosca, de handlanger van Volpone met haar eigen plan en Nana... aan wie het allemaal voorbij lijkt te gaan, maar toch... wie van deze personages krijgt uiteindelijk wat hij wil? En veel belangrijker: welke prijs moeten ze daarvoor betalen?
1999 | Het tuinhuis
20, 21 en 22 mei, Den Denker, Breda
Tekst: Jane Bowles
Regie: Chantal Bijderwieden
Spel: Marian Dillisse, Lieke Vriends, Toon de Zwart, Rina Looijen, Saskia van den Beemt, Yvette Morris, Nathalie Leito, Aris Verschuren, Simone Leijten, Vlaudia Maser, Maria van den Broek
De intriges en liefdesperikelen van een door de zon en jaloezie gekwelde familie. Het tuinhuis gaat over het leven, hoe het leven pas kan plaatsvinden als het overleven overstijgt. Sommige mensen zijn alleen maar bezig met overleven in een leven dat ze zo niet willen. Om dingen anders te durven doen moet je keuzes maken. Je moet weg durven lopen van je leven,
1997 | Attila Galop
18 en 19 oktober, Chassé Theater Breda
Van deze productie is helaas alleen het affiche bewaard gebleven. Oud-spelers die deze pagina bezoeken en nog in het bezit zijn foto's en gegevens, wordt vriendelijk verzocht contact op te nemen met Theater Achterom.
1994 | De droom van Amerika
16 en 17 april, Theater Achterom, Breda
Van deze productie is helaas alleen het affiche bewaard gebleven. Oud-spelers die deze pagina bezoeken en nog in het bezit zijn foto's en gegevens, wordt vriendelijk verzocht contact op te nemen met Theater Achterom.
1993 | Vrouwen geen probleem
21 en 23 maart, Theater Achterom, Breda
Tekst: Woody Allen
Regie: Kim Schrier
Spel: Ad Vermeulen, Ria Graumans, Ad Dusseljee, Toon de Zwart, Patries van der Molen, Rina Oostvogels, Marianne Dillisse, Eefje Jansen Verplanken, Karin Kramer.
Het stuk (van Woody Allen, oorspronkelijke titel: 'Play it again, Sam') speelt zich af in de boot van Felix Allan. In het eerste bedrijf ziet u hoe Felix Allan aan de kant wordt gezet door zijn vrouw en maakt u kennis met zijn beste vrienden Dick en Linda. Het lukt de neurotische Allan maar niet om net als zijn idool Humphrey Bogart vrouwen te imponeren; maar dankzij Dick en Linda wordt de eerste afspraak met Sharon gemaakt. Er wordt wat afgedroomd door Felix: "O Felix, je bent fantastisch... de doktoren zeiden dat ik frigide was... maar na vanavond dank je, dat je bewezen
hebt dat ze het mis hadden".
In het tweede bedrijf blijkt dat Felix zich eigenlijk het meeste op zijn gemak voelt bij de vrouw van zijn beste vriend. Wat we vrezen gebeurt ook werkelijk in dit stuk... en in het laatste bedrijf ziet u hoe Allan afrekent met Bogart en uiteindelijk zichzelf vindt...???
1991 | De ballade van het trieste café
19 en 20 april, Theater Achterom, Breda
Test: Edward Albee
Regie: Ad Evers
Spel: Mirella Lem, Patries van der Molen, John Brooymans, Mario Stuifmeel, Toin Bastiaansen, Annemieke Heymans, Tom van den Heykant, Jeanne Verhoef, Leny Neüs, Marianne Dillisse, Rina Oostvogels, Harry Reininga
Naar een novelle van Carson Mc. Cullens. Bewerkt tot toneelstuk door Edward Albee. Vertaling: Ernst van Altena.
De Amerikaanse schrijver Edward Albee verwierf in 1963 internationale faam met zijn eerste avondvullende, absurdistische
stuk "Who's afraid of Virginia Woolf?" In 1965 schreef hij onder meer "The ballad of the sad café". Dat had veel minder succes.
"De winters zijn hier koud en guur, de zomers verblindend wit en gloeiend heet... Als je op een middag in augustus door de hoofdstraat loopt, is er helemaal niks te doen. Hitte en stilte... En toch... Het is tijd om over de liefde te spreken...
1990 | Bedkwartet
21 april, Theater Achterom, Breda
Tekst: Alan Ayckbourne
Regie: Ellen van der Hel
Spel: Toon de Zwart, Jeanne Verhoef, Leen Sonneveldt, Ans Prinse, Toin Bastiaansen, Annemieke Heijmans, Tom van de Heykant, Mirella Lem.
Drie slaapkamers en vier echtparen, daar draait het om in dit verhaal. Een huwelijksverjaardag wordt gevierd door het oudste stel, terwijl het jongste echtpaartje een knalfuif wil geven. De andere echtparen hebben ook hun perikelen en helaas verloopt alles
niet zoals wordt gehoopt. De verschillende belangen zorgen voor komische situaties, welke zijn gelardeerd met bitter-zoete elementen...
1989 | De herbergierster
22 en 23 april, Theater Achterom, Breda
Van deze productie is helaas alleen het affiche bewaard gebleven. Oud-spelers die deze pagina bezoeken en nog in het bezit zijn foto's en gegevens, wordt vriendelijk verzocht contact op te nemen met Theater Achterom.
1988 | De redders
23 april, Theater Achterom, Breda
Tekst: Gerrit Komrij
Regie en Toneelbeeld: Ireen v. Bel v.d. Veer
Spel: Ad Vermeulen, Tom van den Heykant, Mirella Lem, Jeanne Verhoef, Rufus Oliemans, Ad Vermeulen, Lia de Reijer, Hans Bijvoet, Erik Willemsen, Patries van der Molen, Ad Heijblok, Toon de Zwart, Nicole van Linschoten
Met speciale dank aan Mirella Lem, Anja v.d. Heijden, Colette Fraiture, Joost Borsten, Globe.
Komrij leidt dit toneelstuk in met het volgende motto: "Wat is, in de tweede helft van de twintigste eeuw, onze cultuur anders dan een verzameling fragmenten, losse flarden die uit alle macht een schijn van samenhang proberen op te houden?" De "losse flarden" geeft hij vorm door dertien beroemdheden, uit de historie en de literatuur, opnieuw tot leven te wekken.
1987 | Bloed van de hongerlijders
25 april, Theater Achterom, Breda
Regie: Ad Evers
Spel: Toon de Zwart, Jeanne Verhoef, Annie Brooymans, Ad Vermeulen, John Brooymans, Ingrid Verhoef, Jozef Stallen, Carlo Lips, Henk Lips,
Maarten Haagh, Mart Brok.
"Een gezin is niet zomaar iets maatschappelijks. Het is iets dierlijks. Een natuurwet waardoor we hier met z'n allen onder hetzelfde dak wonen, niet omdat het zo hoort, maar omdat we niet anders kunnen."
- Waarom word ik je altijd zo zat als ik hier ben? Waarom is dat?
- We kunnen niet met elkaar opschieten.
- Heel scherp. Heel goed opgemerkt. Wat is er trouwens met je aan de hand?
Wat doe je hier eigenlijk?
- Jij hebt me verwekt.
- Jezus, je zou een gezond mens gek maken.
1986 | Doos vol kruimels
20 april, Theater Achterom, Breda
Regie: Ad Evers
Spel: Ad Vermeulen, Toon de Zwart, Patries van der Molen, Mirella Lem, Marieke Wohrmann, John Brooymans, Lucie Hillen
Zang - Marian Aerssens
Een vrouw, begin middelbare leeftijd, keert terug uit een ontwenningskliniek voor alcoholisme, waar ze na een mislukte carrière, een stukgelopen huwelijk en een onlangs door haar minnaar verbroken relatie in terecht gekomen is. Zich bewust van haar laatste kans probeert ze er met de haar omringende vrienden weer wat van te maken. Omdat dit misschien nog grotere mislukkingen zijn dan zijzelf is de kans op succes bij voorbaat nihil, ware het niet, dat ze ook nog een dochter heeft. Een stuk over onmacht, angst en onvermogen, maar dat ondanks dat, of liever dankzij dat, zo menselijk is.
1985 | Sloep zonder visser
31 maart, Theater Concordia, Breda
Van deze productie is helaas alleen het affiche bewaard gebleven. Oud-spelers die deze pagina bezoeken en nog in het bezit zijn foto's en gegevens, wordt vriendelijk verzocht contact op te nemen met Theater Achterom.
1984 | Hooikoorts
5 en 6 mei, 4, Schouwburg Concordia, Breda
Tekst: Noël Coward
Regie: Anneke van Zutphen
Spel: Ilse van de Ree, Jeanne Verhoef, Toon de Zwart, Bert van Gerven, Ingrid Verhoef, Ria Schouten, Martin Reuser, Adrie Schouten, Carola van Hout, Erik Willemse, John Brooymans, Stephen de Boer, Mattie Luijjf, Annie Brooymans, Elsa van de Kooy en Patries van der Molen.
Toneelspelen kan zo leuk zijn, dat je er een levenswijze van kunt maken......In "Hooikoorts", van de beroemde blijspelschrijver Noël Coward,
kunnen we daarmee kennis maken. Judith Bliss is in dit blijspel een actrice, die zich alleen maar "thuis" voelt op de planken.In werkelijkheid zijn de coulissen achter het toneel, zoals we weten, het "thuis" van de toneelspelers. Mensen en dingen lijken daar chaotisch een plaats in te nemen. Toch hebben zij allen een functie en staan ze allemaal in dienst van het op te voeren spel. Maar de meesten van ons kunnen niet altijd op twee plaatsen tegelijk een goede rol spelen. Die tweede plaats is Judith's huis, dat ze deelt met haar man, die schrijver is en haar twee kinderen, een zoon en een dochter.
Dit "thuis" loopt dan ook minder op rolletjes. Het leuke is, dat deze familie dat zelf eigenlijk helemaal niet zo erg vindt. Er is namelijk veel mogelijk in huize Bliss en soms speelt er zich dan ook heel veel af.
Even afwisselend van intrige als op het toneel; dan weer een klucht of een blijspel, soms een ernstiger spel of misschien wel een tragedie.
1983 | Taloelah
25 en 26 maart, Theater Achterom, Breda
Regie: Jan van Beek
Spel: Ria Schouten, John Brooymans, Annie Brooymans, Stephen de Boer, Jeanne Verhoef, Ilse v.d. Ree, Carola van Hout, Jo van Hout, Gerard Apeldoorn, Patries v.d. Molen
Met dank aan Jongerenkoor Marcoen uit Dorst.
In een wat vervallen huis wonen drie, wat oudere dames op kamers. De dames gaan heel gezellig met elkaar om; komen om beurten bij elkaar
op bezoek en drinken dan thee en vertellen elkaar de nieuwtjes die zij hebben gehoord. Ieder jaar, rond kerstmis, krijgt een van de dames een fles whisky van een goede vriend toegestuurd. Zo ook dit jaar. De plotselinge dood van een hond van een kennis van de dames, het raadselachtige overlijden van Taloelah, de kat van een van de dames en de dood van de pensionhoudster, Mevr. Tijnagel zorgen voor een groot aantal raadsels die door politie en doctoren moeten worden opgelost.
